- Dit onderwerp bevat 0 reacties, 21 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 11 jaren, 3 maanden geleden door .
-
Berichten
-
Vindt het prachtwagens, maar heb verder niets met cabrio’s,
heb er zelf al teveel met ellende gezien.hier nog een Grijze, een zeer mooie, let op het dashboard,
heb je er wel bij gezet in je vorige posts, maar int klein ;)hier dan in grotere formaat :kewlpics
edit: deze gast, Opel zelf, heeft een hele collectie opels bij elkaar gespaard :mrgreen:
als de gegevens nog kloppen, staan ze in Russelheim :thumbhier komt er nog eentje, staat bij de oosterburen, Berlijn dacht ik.
mooi te zien, het seizoenskenteken, aan de rechterzijde is te zien
welke periode de auto de weg op mag, april tot en met september,
een idee voor de regering tov onze toekomstige oldtimers :thumbedit: ik zag net iets te laat, dat je deze erbij had staan, maar dacht,
nu de serie compleet is, even met alle 3 in een reactie, grtzvan die eerste witte, die jij geplaatst hebt,
hier de foto van het interieur :kewlpics
en nog eentje, nu met een wit dashboard :shock: :D
toch nog een iets mindere gevonden :shock:
foto staat op een zweedse site ;)
Als je duits kan lezen, en je hebt dit verhaal achter je kiezen,
dan ben je er helemaal klaar voor, heerlijk geschreven,
instappen en op zoek gaan naar een Monza Keinath :jerry :mrgreen:De prijs van een Monza Keinath lag ongeveer bij de 80.000 Mark king:
lees onder verder, mit je duits kan lezen:
1985 lagen die glücklosen Opel Senator und Monza in den letzten Produktionszuckungen. Nie war es ihnen gelungen, das Hosenträger-Image ihrer konstruktiven Stammzelle Opel Rekord E abzustreifen. Die Verkäufe sanken ins Bodenlose, ein Debakel, das Opel 15 Jahre später mit dem Omega noch einmal und noch schmerzvoller erleben sollte.
Dabei konnte man Senator und Monza alles nachsagen, nur nicht Eines: unkultivierte Automobile zu sein. Das gegenüber dem Rekord deutlich verbesserte Fahrwerk (statt Starrachse gab’s bei den Topmodellen Schräglenker-Hinterachsen, mit denen man Mercedes und BMW in scharfen Kurven lässig stehen lassen konnte) besaß eine fast schon dynamische Abstimmung, die kultivierten, teils recht durstigen Sechszylinder machten den Monza bis zu 215 km/h schnell. Damit ließ sich mitreden im Pulk der Oberklasse
Innen hatten mittelschwere Plüschexplosionen unübersehbare Opfer bei Sitzen, Seitenverkleidungen und sogar Armaturenbrett gefordert. Opel schickte kein Katastrophen-Hilfsteam in Sachen Ästhetik, sondern forcierte die endgültige Erosion des guten Geschmacks mit einem unglaublichen visuellen Overkill in Gestalt der Farbgebungen des biederen Interieurs aus Knarzplaste. Ein Grün, das so aussah, wie Ahoi Brause Waldmeister schmeckte, ein Blau, bei dem einem genau so schlecht wurde wie von Blue Curacao, ein Gelb, das noch Stunden nach einer Fahrt im Monza hektische Phantomflecken auf der Netzhaut hinterließ – nun ja, heute finden wir das alles klasse.
Der von Keinath zum Vollcabriolet umgebaute Monza darf als Diamant in der Krone automobiler Alpträume gelten. Die mühsam aufgeplusterte Korosse des Bochumer 70er-Jahre-Beaus verwandelte der Tuner in einen schwülstigen Traum in Cremeweiss: Verdeck, Lederlenkrad, Innenverkleidungen – nichts entrann dem Stilempfinden des Dettinger Unternehmens, das ungefähr so zurückhaltend war wie Harald Juhnke nach dem achten Whisky. Dazu funkelte einen das LCD-Mäusekino des Cockpits an. Wow. Wir waren beeindruckt von so viel Magenverdrehen.
Dabei befand sich Keinath in guter Gesellschaft: Auch Kollegen wie Zender, Gemballa oder Irmscher fielen über die Serienautos der 80er her wie marodierende Horden aus grauer Vorzeit. Naja. Damals steckte man sich ja auch den Lacoste-Pullover noch IN die Jeans von Le Frog. Und alle fanden’s toll. Würg.
Und heute? Heute ist der Keinath Monza C5, der übrigens ein noch größerer Flop war als seine Basis Monza A2, keinen Deut hübscher geworden. Allerdings haben die Herren aus Dettingen zumindest von der Verarbeitung her allerhöchste Güte abgeliefert. Das Cabriolet, das zudem in einer Zeit angeboten wurde, in der haufenweise Kleiderbügel-Autos à la Golf und Ritmo ihren Siegeszug machten, besitzt eine von den Proportionen her extrem gefällige Linienführung, die Verdeckkonstruktion war ein kleines Meisterwerk aus zuverlässiger Elektrik und Hydraulik. Hinten hatte eine leichte Kunststoffklappe den Blechdeckel ersetzt, alles in allem war der Keinath Monza C5 nicht nur verwindungssteif und schnell, sondern auch nur 20 Kilo schwerer als das Seriencoupé.
Also: Wer sich heimlich vor dem Kleiderschrank mit seiner alten Le Frog-Jeans in der Hand und den weißen Modern-Talking-Lackslippern an den Füßen ertappt, während sich ein leise gesummtes “Reeach out!” den Weg durch die Mundhöhle bahnt – nicht erschrecken. Der Keinath C5 ist Ihr Auto.
bron: http://www.carsablanca.de” onclick=”window.open(this.href);return false; en geschreven door : Knut Simon ;)
@Senatorman wrote:
Duits is niet mijn sterkste kant, maar met een beetje vertaling kom ik er wel. :thumb
Das dan jammer, je moet het leren lezen in het duits, omzetten naar deftig nedelands is een afbraak van het verhaal. Kan het wel vertalen naar NL, dat het net zo prettig leest als duits, maar dan ben ik fftjes bezig. Vandaar ook het hele verhaal hier in het org duits, heb ieder een eigen keus wat ermee te doen.
Wat ik al zei, heb je :wub voor een Keinath, wordt het na het lezen van dit verhaal, alleen maar versterkt ;)
Grtz
Nu je weet hoe het model eruit ziet, hier dan een link
waar je de maten kan vinden, en technische specificaties bla bla,
voor als je zover bent om te gaan zagen in je eigen Monza :mrgreen:klik–>>>>1986 Keinath C5 3.0i specifications & performance data<<<<
Heb er weer eentje bij gevonden, maar dan met een bijzonder verhaal.
Deze Keintath C5 heeft 20 jaar in een automuseum in Zuid-Duistland,
tegen de Zwitserse grens aan, binnen gestaan met het dak open.
Op zich niet erg, maar toen bleek er toch iets ernstigs mee aan de hand te zijn,
het Museum had namelijk Airco binnenshuis, en dat heeft deze Monza niet veel goed gedaan.Al het leder moest vervangen cq gerepareerd/gerestaureerd worden,
veel sticknaden waren los gaan zitten, en het leer was uitgedroogd.Heb het bedrijf bij toeval gevonden, zit in Engeland, met de naam Elite Restorations, in plaatsje Beverley,
die hebben het interieur van deze Monza gerestaureerd.
De Monza heeft er sindsdien of na deze restauratie, vele prijzen gewonnen,
ach ja, zie de foto’s en geniet van deze Monza Keintath C5 ….interieur :wub
bron: http://eliterestorations.net” onclick=”window.open(this.href);return false; [de restaurateur]
en nog eentje erbij, we schieten al aardig op, hoeveel nog ? :hmmz :mrgreen:
Deze behoort toe aan een eigenaar in de omgeving Bodensee, Zuid-Duitsland.
@Senatorman wrote:
Id dit niet auto nummer 12 ?
dat zou best kunnen, tis een duitse, met aan bovenkant donker dashboard, denk ik :hmmz
Vond het verhaal erbij wel interessant :thumb
Goed speurwerk :thumb
Autonummer 15
@MonzaRon wrote:
en nog eentje erbij, we schieten al aardig op, hoeveel nog ? :hmmz :mrgreen:
Deze behoort toe aan een eigenaar in de omgeving Bodensee, Zuid-Duitsland.
Nog maar 107 :shock: :mrgreen: :jerry
APK 11/1985 voor de fan! Hier op 4 zijden, Stelt de firma Keinath zich voor.
Autonummer 16
@Senatorman wrote:
@MonzaRon wrote:
en nog eentje erbij, we schieten al aardig op, hoeveel nog ? :hmmz :mrgreen:
Nog zo’n 125 stuks. :D
Keinath-Cabrio
Die Firma Keinath fertigte 144 Exemplare des Keinath C5 auf Basis des Monza A2 an.
Davon wiederum baute Erich Bitter 22 Exemplare zu seinem Bitter SC-Cabrio um.122 Monza’s en 22 Bitter SC-Cabrio’s ;)
Autonummer 17
Opel 6-Zylindertreffen auf Schloß Scherneck bei Augsburg
08. September 2001
Senator A /II Keinath Cabriolet, dahinter ein Eigenbaucabrio
Bron: http://www.oldtimerwebseiten.com/Berichte/Fotogalerie/Opel6Zyltr/Fotoga07.htm” onclick=”window.open(this.href);return false;
of die hierboven een echte is :hmmz
standaard leder, sportvelgen, bumper a2, grille a2 voor etc
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.