Bij een i200 is het soms moeilijk daar het onderstel technisch identiek is als een GSI. En als er een vorige bezitter
wat inventief is, is een 20i administratief snel een i200, zeker bij import.
Bij een 400 is het net iets lastiger, daar het chassis (achteras) niet te vergelijken is met de standaard GSI. Dit dankzij de
“lookalike” Commo as.
Maar de proffésionele ralley-stallen lasten in de jaren ’80 lustig de GSI kassen om naar 400 normen om na een totall-loss
verder te kunnen rijden. Kijk naar bv. Hoflijk e.d.
Dus na wat jaren herken je de bomen niet meer uit het bos en zijn er wel wat 400ers die een wazig verleden hebben en toch
als 400 verkocht/aangeboden worden.Zeker als ze uitgevoerd/ingevoerd worden naar Nederland-Duitsland en terug België.
Een echte 400 heeft normaal een duidelijk verleden, ook administratief.
De 240 en de i300 zijn ook modellen die zeer zeldzaam zijn, maar de 240 deelt hetzelfde chassis als een GSI, terwijl een i300
een omgebouwde 400 was met een 6-pitter. Verder: een 400 heeft als type-goedkeuring op z’n plaatje Manta-400 staan.
Henk weet ook veel van deze materie,
Grtjs!